Andrzej Maląg

Jedną z cech mikroklimatu Pomorza Zachodniego są (były) częste deszcze w lecie. Chodząc po deszczu w nocy i przyglądając się przez okulary światłom ulicznym prześwietlającym liście drzew można natychmiast zauważyć charakterystyczne struktury prążkowe inicjowane przez krople deszczu na szkłach. Te bardzo różnorodne figury interferencyjne powstają, pomimo bliskiej zera długości koherencji światła lamp ulicznych, ponieważ różnica dróg optycznych także jest bliska zera.

Wtedy, łażąc po deszczu tak tego nie rozumiałem, ale efekt wizualny pozostał w pamięci na długo. A także myśl, że trzeba by to kiedyś rozwinąć tylko jak?

Wyjaśniło mi się to 'przy okazji’ – w Instytucie Technologii Materiałów Elektronicznych w Warszawie, gdzie do charakteryzacji konstruowanych przez nasz zespół badawczy diod laserowych stosowaliśmy m.in. metody optyczne. Dla uzyskania efektów interferencyjnych, zamiast kropel deszczu na okularach zastosowałem maski o rozmiarach subilimetrowych. Przechodząca przez nie wiązka laserowa ugina się częściowo na krawędziach (dyfrakcja), a ugięte wiązki składowe nakładając się tworzą na ekranie (jak np. matryca CCD) obrazy interferencyjne, zależne od kilu parametrów, szczególnie od zaprojektowanego kształtu i rozmiaru maski. Zarejestrowane obrazy interferencyjne są bazą wyjściową dla dalszej 'obróbki’ graficznej. Tak wymyśliłem sobie 'foto-grafikę interferencyjną’.

Co do malarstwa – w czasach studiów na Wydziale Elektroniki Politechniki Gdańskiej (z architektury pozostał tylko kontakt z Kołem Studentów Architektury PG, gdzie poznałem Koleżankę Małżonkę) i w okresie pracy zawodowej zajmowałem się nim mniej niż bym chciał – tematyka marynistyczna była i jest mi bliska, choć z biegiem lat nałożyły się na nią inne zainteresowania: próby ilustracji zjawisk fizycznych, np. falowych, wpływ literatury (s-f i fantasy), fascynacja kulturami śródziemnomorskimi…

Teraz mam na to nieco więcej czasu.

Od czasów Impresjonistów panuje opinia, że w malarstwie nie jest ważne, 'co’, ale 'jak’. Zasada ta sprawdza się, ale nie wyłącznie – zwiększona zawartość elementu 'co’ zachęca do bardziej niż powierzchownego spojrzenia. Do uruchomienia jakichś asocjacji pozamalarskich (?).
Natomiast ważność elementu 'jak’ pozostaje poza dyskusją.

Zainteresowania malarstwem – począwszy od Pracowni Plastyki Pałacu Młodzieży w Szczecinie, następnie w formie twórczości amatorskiej, m. in.:

– Udział w wystawie XX-lecia Warszawskiego Stowarzyszenia Plastyków Nieprofesjonalnych – Warszawa hall Politechniki Warszawskiej 1978 rok;
– Prace w zbiorach galerii wydawnictwa „Fantastyka”, uczestnictwo w wystawach festiwali „Polcon” i „Dni Fantastyki” w latach 1984 – 1989;
– Prace w zbiorach prywatnych w Polsce i za granicą – za pośrednictwem Galerii „Arka” w Warszawie i Galerii „Desa” w Szczecinie w latach 1985 – 1995;
– Współwłaściciel firmy „MAAG” s.c. 1994 – 2011. Projekty kompozycji posadzek ceramicznych, kolorystyki sal widowiskowych;
– Modena Włochy – I nagroda w konkursie AWARD designing for everlasting beauty ARIOSTERIA MARMI
– 2000 r. za kompozycje posadzek z płytek ceramicznych w holach Fabryki Kabli Ożarów;
– Sanocki Dom Kultury – wystawa prac podczas otwarcia SDK po przebudowie wg projektu pracowni MAAG – 2000 rok.

Od 2019 roku uaktywnienie wcześniejszych zainteresowań w dziedzinie twórczości plastycznej, w powiązaniu z doświadczeniami w zakresie technik optycznych:

– Współpraca z Galerią ToTuArt w Warszawie, dotycząca także malarstwa olejnego.
– Wystawa autorska foto-grafiki interferencyjnej i malarstwa w Domu Kultury „Miś” – luty 2022;
– Nagroda Specjalna Dyrektora Regionalnego Ośrodka Kultury w Międzynarodowym Konkursie Cyfrowej Fotokreacji CYBERFOTO – maj 2022.
– Wystawa indywidualna malarstwa i grafiki podczas Festiwalu „Gwiazdy Jazzu w Sanockim Domu Kultury 2022”. Sanocki Dom Kultury – lipiec 2022 r.